Тезроқ уйга борсам эди деган ҳаёлда йўлга чиқдим. Уйга етиб келсам ҳар доимгидек ҳамма ухлаган.

Айвондаги столда эса устига сочиқ ёпилган косада бироз совуброқ қолган бўлсада овқат турарди. Бу аниқ синглимнинг, меҳрибон Фариштамнинг иши эди!

Хулоса ўрнида: Эҳ, шуларни ўйласам ўзимни ишонгим келмайди, оиламиз шу кунлани кўрганига. Лекин ҳаётда хамма нарса бўларкан. Мухими – инсон ҳар қандай ҳолатда Аллоҳни унутиб қўймаслиги, ҳамма нарса ёлғиз Аллоҳданлигини унутиб қўймаслиги керак. Балки бу ҳикояни ўқиганлардан биронтаси ҳозир шифохонададир. Дард бергувчи ҳам, шифо бергувчи ҳам ёлғиз Аллоҳдир. Нолиманг, умидни сўндирманг, чин дилдан шифо сўранг. Албатта ижобат қилади Аллох!.

Манба: интернетдан олинди

сайтдаги айрим "куштирнок ичидаги" " кимсалар " учун махсус"